Po co być chrześcijaninem?

Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, które nurtuje dzisiaj wielu chrześcijan różnych wyznań: jaki jest sens bycia chrześcijaninem? Autor z prorockim zacięciem próbuje argumentować na rzecz wiary chrześcijańskiej. Jego argumentacja jest osadzona w głębokim rozumieniu natury ludzkiej oraz problemów i lęków ludzi współczesnych, jak chociażby zmian na rynku pracy. Radcliffe nie boi się mówić o kryzysie Kościoła i o jego skutkach; nie przewiduje jednak – jak czyni to wielu filozofów – jego upadku. Dzięki właściwej postawie możemy z niego wyjść zwycięsko, jak apostołowie po ciemnej nocy śmierci Jezusa, który trzeciego dnia zmartwychwstał. Tematyka książki jest szeroka. Autor czerpie z długiego doświadczenia duszpasterza pracującego z osobami żyjącymi w związkach niesakramentalnych, z wątpiącymi w autorytety religijne oraz duchownymi nieradzącymi sobie z celibatem. Książka Radcliffa to lektura przyjemna, w której poważne problemy teologiczne są podejmowane w sposób przystępny, a niekiedy z dużą dawką dobrego humoru.

"Chrześcijańska pokora nie polega jednak na poczuciu, że jest się godnym pogardy robakiem. Pokora wymaga właściwego szacunku dla siebie samego. Jean-Louis Bruges OP napisał, że pokora jest chrześcijańską nazwą dla uznania siebie. <<Dzięki pokorze pozostaję sobą>>, zadowolony z tego, kim jestem. Wyzwala to od rywalizacji, z przymusu mierzenia się z innymi ludźmi. Pokora daje mi zdrową ambicję robienia tego, co potrafię, uwolnienia się od urojeń, których nie jestem zdolny zrealizować. Arcybiskup Ullathorne z Birmingham, wybitny benedyktyn z XIX wieku, zapytany, czy istnieją dobre książki o pokorze, odpowiedział: <<Tylko jedna, i to ja ją napisałem>>".

Timothy Radcliffe OP - ur. 1945 r. w Londynie, dominikanin, w 1971 r. przyjął święcenia kapłańskie, studiował w Oksfordzie i Paryżu, wieloletni profesor Nowego Testamentu na Uniwersytecie Londyńskim, w latach 1992–2001 był generałem Zakonu Kaznodziejskiego.